แม้ว่าพื้นที่ที่ประกอบขึ้นอิฐมวลเบาจะมีมนุษย์อาศัยอยู่เป็นครั้งแรกเมื่อกว่า 40,000 ปีที่แล้ว

จนกระทั่งถึง 175 ปีก่อนคริสตกาลที่ชาวอังกฤษเริ่มสร้างการตั้งถิ่นฐานขนาดใหญ่ อิฐมวลเบา  ก่อนหน้านั้น โครงสร้างหินที่ใหญ่ที่สุดดูเหมือนจะเป็นรถเข็นและอนุสาวรีย์ เมื่อโรมันบุกอังกฤษในคริสตศักราช 43 อาคารที่อยู่อาศัยถาวรมากขึ้นก็เจริญรุ่งเรือง อันที่จริง ชาวโรมันใช้แร่โปแตชธรรมชาติจากภูเขาไฟและบางคนก็รู้วิธีสร้างโครงสร้างคอนกรีตให้แข็งแรงจนเรายังคงพบตัวอย่างที่ยังไม่เสียหายของภูเขาไฟเหล่านี้ในปัจจุบัน

ด้วยการจากไปของชาวโรมันในปี 430 AD ประชากรชาวอังกฤษส่วนใหญ่หันไปใช้วิถีชีวิตแบบเร่ร่อนอีกครั้ง และเมืองต่างๆ ก็ได้รับอนุญาตให้พังทลายลงเพราะชอบบ้านไร่ขนาดเล็กและสีฝุ่น เฉพาะในยุคกลางเท่านั้นที่บ้านเรือนเริ่มสร้างจากของที่แข็งแรงขึ้น กฎระเบียบอาคารถูกนำมาใช้ในศตวรรษที่ 13

เพื่อส่งเสริมมาตรฐานการอยู่อาศัยในเมืองให้ดีขึ้น การพิจารณาคดีใหม่ในปี 1212 กฎหมายห้ามมุงจากในลอนดอนเพื่อพยายามลดความเสี่ยงจากไฟไหม้ และด้วยบ้านที่มีหลังคากระเบื้องกลายเป็นบรรทัดฐาน

นับแต่นั้นมาบ้านที่เรารู้จักในวันนี้ก็เริ่มเป็นรูปเป็นร่าง ปล่องไฟของเอลิซาเบธทำให้เกิดแนวคิดเรื่องพื้นที่ส่วนตัว

แทนที่จะเป็นพื้นที่ส่วนกลางขนาดใหญ่เพียงแห่งเดียวรอบเตา อิฐบล็อก กับ อิฐมวลเบา  โครงไม้ทำให้ง่ายต่อการสร้างโครงสร้างที่ซับซ้อนที่มีหลายชั้น การก่ออิฐก็ดีขึ้นเช่นกัน และค่อยๆ แพร่หลายขึ้นเรื่อยๆ

ในช่วงปลายทศวรรษ 1600 การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ควบคู่ไปกับการใช้กระจกอย่างแพร่หลาย ได้ก่อให้เกิดรูปแบบสำหรับสิ่งที่เราคิดเกี่ยวกับบ้านในปัจจุบัน: ห้องนอนที่แยกจากกัน ห้องครัวพร้อมเตา หลายชั้น และช่องเปิดขนาดใหญ่สำหรับแสงทั้งหมดกลายเป็นแฟชั่น แต่นี่เป็นเพียงสำหรับผู้ที่มีเงินเท่านั้นที่จะซื้อคุณลักษณะทางสถาปัตยกรรมดังกล่าว จนกระทั่งช่วงต้นทศวรรษ 1800 ที่กระจกเข้ามาแทนที่ไม้ในฐานะหน้าต่างหลักที่ครอบคลุมในลอนดอน และจนกระทั่งการบูมของที่อยู่อาศัยในยุควิกตอเรียในภายหลังที่คนส่วนใหญ่ อิฐมวลเบา ดีไหม มีความสุขกับการปรับปรุงมาตรฐานการครองชีพของพวกเขา มีการสร้างบ้านประมาณห้าล้านหลังระหว่างปี 1870 ถึง 1914 โดยนำนวัตกรรมและความสะดวกสบายใหม่ๆ เช่น ห้องน้ำ มาสู่มวลชน

หลังสงครามโลกครั้งที่สอง มีความจำเป็นที่จะต้องมีที่อยู่อาศัยเพิ่มขึ้น และนวัตกรรมของบล็อกแฟลตและหอคอยที่ทันสมัยก็เติมเต็มความต้องการนี้ ในช่วงทศวรรษ 1950 มีบ้านเรือนที่เฟื่องฟู ซึ่งสร้างบ้านเกือบครึ่งล้านหลังในแต่ละปี ความเฟื่องฟูนี้กินเวลาเกินทศวรรษ 1970 แต่ชนกับกำแพงอิฐในช่วงภาวะถดถอยของทศวรรษ 1980 นับแต่นั้นมา จำนวนบ้านที่สร้างในแต่ละปีในสหราชอาณาจักรยังคงค่อนข้างต่ำ โดยสร้างเพียง 140,000 ต่อปีเท่านั้น ดูเหมือนว่าจะต้องมีการสั่นคลอนครั้งใหญ่ในแนวทางที่เราคิดเกี่ยวกับที่อยู่อาศัยเพื่อให้ระดับเหล่านี้กลับมาเป็นปกติ